31 Ağustos 1925

Arkadaşlar !

Muhterem Kastamonu halkının coşkun hislerini açık bir şekilde dile getiren arkadaşımızın sözleri, benliğimin üzerinde üzüntü ve heyecan meydana getirdi. Buna aynı samimiyetin, aynı derin hislerin vicdanımda yükselttiği heyecanı anlatmakla karşılık vermek isterim.

Arkadaşlar !•

Benim için sizden ayrılmak çok acıdır. Arkadaşımızın ifade ettiği kesin mecburiyet olmasaydı, simdi buradan geri döner ve çok bahtiyar olurdum. Fakat emin olunuz ki size veda için elimi uzattığım laman; bu sizden uzaklaşmak için değil, sizinle temasımı bütün ömrümde hissetmek içindir. Teminat verebilirim ki, burada bulunmadığım ve birkaç yüz kilometre mesafede bulunduğum halde bile kendimi yine sizin içinizde imiş gibi hissedeceğim.

Arkadaşlar !

Çok yerde büyük tezahürata şahid oldum. İtiraf edeyim ki, burada tezahüratın samimi şiddetini tok yüksek gördüm. Buna özellikle teşekkür ederim. Bu samimiyet kitlesi karşısında söylemek istediklerimi dile getirmek çok güçtür. Biliyorsunuz ki samimiyetin lisanı yoktur. Samimiyeti ifade etmek mümkün değildir. O, gözlerden ve yüzlerden anlaşılabilir. işte size yüzümü, gözlerimi çeviriyorum. Bakınız, görünüz. Oradan anlayacaksınız ki, kalbim çok şiddetli bir muhabbetle çarpmaktadır. Hepinize derin bir muhabbetle veda ediyorum.

ATATURKUN CEVABI NUTKU